ابن سلیمان بن علی بن عبدالله بن عباس هاشمی عباسی، مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی هاشمی (ابن سلیمان بن علی بن...) شود ابن سلیمان بن احمد بن محمد سعدی صالحی حنبلی مرداوی، مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی مرداوی شود
ابن سلیمان بن علی بن عبدالله بن عباس هاشمی عباسی، مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی هاشمی (ابن سلیمان بن علی بن...) شود ابن سلیمان بن احمد بن محمد سعدی صالحی حنبلی مرداوی، مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین. رجوع به علی مرداوی شود
ابن سلیمان. وی طبیب و حکیم و ریاضی دان و فلکی و از مردم مصر بود. و در روزگار العزیز بالله و فرزندش الحاکم می زیست و زمان الظاهر لاعزار دین الله فرزند الحاکم را نیز درک کرد. او راست: 1- اختصار کتاب الحاوی، در طب. 2- الامثله و التجارب و الاخبار و النکت والخواص الطبیه المنتزعه من کتب ابقراط و جالینوس و غیرهما. 3- التعالیق الفلسفیه، که در سال 411 هجری قمری در حلب شروع به نگاشتن آن کرد. 4- مقاله أرسطوطالیس فی الابصار و تعدید شکوک فی کواکب الذنب. 5- مقالهفی أن قبول الجسم التجزؤ لایقف و لایتنهی. (از معجم المؤلفین از عیون الانباء ابن ابی اصیبعه ج 2 ص 90)
ابن سلیمان. وی طبیب و حکیم و ریاضی دان و فلکی و از مردم مصر بود. و در روزگار العزیز بالله و فرزندش الحاکم می زیست و زمان الظاهر لاعزار دین الله فرزند الحاکم را نیز درک کرد. او راست: 1- اختصار کتاب الحاوی، در طب. 2- الامثله و التجارب و الاخبار و النکت والخواص الطبیه المنتزعه من کتب ابقراط و جالینوس و غیرهما. 3- التعالیق الفلسفیه، که در سال 411 هجری قمری در حلب شروع به نگاشتن آن کرد. 4- مقاله أرسطوطالیس فی الابصار و تعدید شکوک فی کواکب الذنب. 5- مقالهفی أن قبول الجسم التجزؤ لایقف و لایتنهی. (از معجم المؤلفین از عیون الانباء ابن ابی اصیبعه ج 2 ص 90)
ابن سلیمان بن فضل بغدادی، مکنی به ابوالحسن و مشهور به أخفش صغیر (یا أخفش أصغر). نحوی و اخباری و لغوی معروف. وی شاگرد مبرد و ثعلب بن یحیی بود و در سال 315 هجری قمری در بغداد در حدود هشتادسالگی درگذشت. رجوع به أخفش صغیر و مآخذ زیر شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 104 و الوافی صفدی ج 12 ص 73 و طبقات النحاه و اللغویین ابن شهبه ص 423 وتاریخ دمشق ابن عساکر ج 12 ص 54 و الفهرست ابن الندیم ج 1 ص 83 و معجم الادباء ج 13 ص 246 و بغیه الوعاه سیوطی ص 338 و مرآهالجنان یافعی ج 2 ص 61 و کشف الظنون ص 1427 و ایضاح المکنون ج 2 ص 274 و هدیه العارفین ج 1 ص 676
ابن سلیمان بن فضل بغدادی، مکنی به ابوالحسن و مشهور به أخفش صغیر (یا أخفش أصغر). نحوی و اخباری و لغوی معروف. وی شاگرد مبرد و ثعلب بن یحیی بود و در سال 315 هجری قمری در بغداد در حدود هشتادسالگی درگذشت. رجوع به أخفش صغیر و مآخذ زیر شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 104 و الوافی صفدی ج 12 ص 73 و طبقات النحاه و اللغویین ابن شهبه ص 423 وتاریخ دمشق ابن عساکر ج 12 ص 54 و الفهرست ابن الندیم ج 1 ص 83 و معجم الادباء ج 13 ص 246 و بغیه الوعاه سیوطی ص 338 و مرآهالجنان یافعی ج 2 ص 61 و کشف الظنون ص 1427 و ایضاح المکنون ج 2 ص 274 و هدیه العارفین ج 1 ص 676
